Αντικείμενο της διπλωματικής εργασίας είναι ο σχεδιασμός του κτιρίου ενός Ινστιτούτου Ωκεανογραφικής Ακουστικής στη δυτική πλευρά του Μανχάταν (Νέα Υόρκη, ΗΠΑ), στην θέση μίας παλιάς προκυμαίας. Η τοποθεσία αυτή προσφέρεται καθώς αφενός έχει άμεση επαφή με τον ωκεανό, αφετέρου βρίσκεται στην καρδιά ενός παγκόσμιου κέντρου πρωτοποριακής έρευνας.

Το κτίριο αποτελείται από χώρους με ακουστικό ενδιαφέρον όπως αίθουσες συνεδρίων, ομιλιών και εκδηλώσεων λόγου, εργαστήρια ακουστικής (σεισμογραφικά, υδροακουστικής κλπ ). Είναι τοποθετημένο εντός του νερού για να έχει άμεση επαφή με το αντικείμενο της ωκεανογραφικής ακουστικής. Ως εκ τούτου εξετάζονται ζητήματα τεχνολογίας που έχουν να κάνουν με τη θεμελίωση, το κέλυφος αλλά και τις ιδιαίτερες προκλήσεις της κατασκευής που έχουν να κάνουν με τη σχέση αυτή με το νερό.

Σημείο έμπνευσης για τον σχεδιασμό αποτελεί η ίδια η κυματοειδής φύση του ήχου, καθώς η σχεδίαση δανείζεται μορφολογικά στοιχεία που πηγάζουν από τη μαθηματική απεικόνιση του στάσιμου κύματος.

Όλη η κατασκευή εδράζεται σε αρθρωτά υποστυλώματα που της επιτρέπουν να βρίσκεται πάντα στην επιφάνεια της θάλασσας ανεξάρτητα από την στάθμη της, χωρίς να δίνεται η αίσθηση στον επισκέπτη ότι το κτίριο επιπλέει. Αυτό δίνει αφορμή για μια «συζήτησης» σχετικά με το αρχιτεκτόνημα και την διαρκή μεταβολή της στάθμης της θάλασσας.